MTB- Vogezen, juli 2001

RACE - Spaanse Pyreneeen, juli 2001

vlnr: Frank, Thierry, Rudi, Geo, Polle en Dirk.

Elfhonderd peseta's min een brood plus melk...

"De hoeveelste keer is dat nu?" vraagt Sonja aan mij. De zevende of de achtste? Wacht; Maurice is een keer mee geweest. De Rene twee of drie keer, dan Geneve, Pyreneeen. Dolomieten en nu terug Pyreneeen. Ja, zeven of acht. Dan moeten we binnen twee jaar de tiende editie vieren. Je hebt zo van die mensen die altijd iets vinden om te vieren; we zien wel. Tien is wel het hoogste aantal fietsers waarmee we vertrekken. Een overzichtje:

Roger

Ooit was hij bijna vijftig procent van mijn mannelijke collega's, maar dan hadden we elkaar in geen elf jaar meer gezien toen ik hem belde met de vraag om mee te gaan fietsen. Hat was dadelijk O.K. Hij traint omzeggens niet, maar heeft wel een lichaam om op de cover van de menzo te staan; een vrouw die over haar kinderen praat en, in afwachting van kleinkinderen, al oefent met andermans kinderen.

Jan

Was bedenker, bezieler, verkenner en kaartlezer. Verworden tot ordinair deelnemer die af en toe in potje roert, zoals dit tekstje.

Dirk

Een van Roger's vrienden. Dat zegt al genoeg. ZOu gemakkelijk de rol van slechterik kunnen spelen in een spaghetti-western. Is zich gaan voorbereiden op Cuba, je moet het maar bedenken.

Georges

Mag gerust een beetje kwaad zijn op mij. Ik heb hem immers aangezet tot het lopen van lange afstanden en het stijlvol beklimmen van steile hellingen. Om die lange periodes te overbruggen heeft Patty thuis een foto van Georges hangen waar haar drie kindjes elke avond vertederd naar kijken en prevelen: "Papa kom snel terug". Georges gaat hiervoor tot het uiterste.

Rudi

Hield mij het afgelopen jaar via e-mail op de hoogte van zijn sportieve doen en laten. Wenste te verzaken aan hard en lang rijden maar had toch een fietsbrochure samengesteld die menig eindejaarsstudent jaloers zou maken.

Frank

Piekt naar de fietsweek, waar hij naar uitkijkt. Is prestatiegericht en gaat, in tegenstelling tot vroeger alleen trainen in de Ardennen en neemt bovendien een mueslipreparaat tot zich.

Thierry

Ik was tot tien aan het tellen, en wat blijkt? Thierry vergeten. Niet opzettelijk maar ook geen toeval. Thierry voert zelden het hoge woord, al is dat met zijn gestalte best mogelijk. Bovendien fietst hij zo goed dat we hem amper te zien krijgen. Heeft altijd spijt als hij een helling NIET met de fiets doet.

Polle Schodts

Iemand die op 48-jarige leeftijd zijn eerste tent koopt is speciaal. Schrikt bij het aanschouwen van die machtige bergen en zoekt krampachtig naar vals plat, zijn specialiteit. Heeft naast zijn deur wel negen supporters wonen.

Chris

Collega van Rudi (hoe lang nog?). Als ik een stok in het water gooi is hij sneller als mijn hond. Maar Chris, mijn hond brengt het stokje wel tussen de tanden terug. Slaat een behoorlijk balletje ping-ping en begrijpt nu dat er goeie renners zijn, genre Museeuw, die moeilijkheden hebben bergop.

Frederik

Heeft hart en longen van vader, weegt ongeveer twee fietsen minder en is ruim een kwart eeuw jonger. Begrijp je nu waarom we hem Fred-Raket noemen?

Tekst geschreven door Jan Amelinckx, alias Aja.