RUN - Parcoursverkenning Marathon Kampenhout, 7 dec 2013.
Vandaag, precies een week voor de start, om 10 uur hebben we een parcoursverkenning gedaan. En we zagen dat het goed was. Nergens echt slechte plekken, als het niet te veel meer regent zal het parcours zaterdag in goede staat zijn.
RUN - Trappenloop Sherathon, Brussel, 7 dec 2013.
Stairclimbing Sheraton BxL. 30 verdiepingen, 466 trappen in 3 min 40 sec. Actioncam op het hoofd, melkzuur tot achter de oren voor het goede doel :-)
RUN - 10x10 - Run 100 km in 10 days- 7 t/m 16 okt 2013.
MTB - Thuin, 40 km - 11okt 2013.
Racefiets - Baal, 101 km - 6 okt 2013.
Racefiets - Jodoigne, 128 km - 29 sep 2013.
Racefiets - Corsica - 8-22 sep 2013.
Walk - Corsica - 3-daagse GR20 Noord 5-7 sep 2013.
Racefiets - Coreglia Antelminelly, Italy - 26-29 aug 2013.
Racefiets - Auverge/Verdon - 24- aug 2013.
Racefiets - Westerlo, 128 km - 15 aug 2013.
Racefiets - Spy, 135 km - 11 aug 2013.
Racefiets - Boortmeerbeek, 97 km - 4 aug 2013.
Racefiets - Muur van Huy - 168,3 km - 28 juli 2013.
Racefiets - Rillaar - 92 km - 21 juli 2013.
Racefiets - 3-daagse La Roche - 11-12-13 juli 2013.
Racefiets - Averbode - 124 km - 7 juli 2013.
Blosom-TV - Landen - 120 km - 30 juni 2013.
Rit naar Landen 120 km; 33,5 km/u; 730 hoogtemeters. 12 A-renners: Bart, Bart Blockmans, Bartman, Jan Van Laer, Spartacus Werner, Hans, Gerrit, Marnix, Rudi, Marc en Johan. Live-video Finale Neerijse klim, Leefdaal klim en Everberg klim.
Blosom-TV - Waterloo - 112,5 km - 23 juni 2013.
Blosom A-ploeg. Gemiddelde snelheid: 30,7 km/u; Aantal hoogtemeters : 791 m.
De coureurs aan de start: Alain, Gerrit, Spartacus Werner, Marc, Johan, Bart Cooman, Bartman, Bart Blockmans, de Fré, Rudi met helmcamera, Stefan, Sven, den Boris, Peffer, Karel Stroeykens en Jan.
BlosomA - Meensel-Kiesegem - 141,5 km - 16 juni 2013.
20+ Coureurs, 32.2 km/u, 83,5 km, 510 hoogtemeters. (Totaal op mijn teller: 141,5km).
Rit uitgestippeld door Marc (Knap gedaan!). Rustige start, eerste klim van de dag is de holle weg aan de molen van Gelrode. Rit wordt gekenmerkt door draaien en keren op kleine asfaltbanen. Een finale waar Boris demareert reeds vanaf Bertem, echter Frederik gaat er vlotjes naar toe, en maakt het af op de laatste helling 'Den Tomme'.
Fiets - Waanrode - 110 km - 31 mei 2013.
| Het spreekwoord luidt niet toevallig: "Als de Fré de spurt inzet, zet u dan maar op 't grootste verzet" - uitspraak Peffer." |
Blosom A-ploeg. Gemiddelde snelheid: 33,8 km/u; Aantal hoogtemeters : 352 m.
Alain met een Lachouffe-Classic in de benen (bier -of- mooie zware tocht met stevige beklimmingen in Houffalize) telt kilometers af. In de finale bleek Lachouffe wel uit de benen.
Elf zwart-groene jongens aan de start voor een rit naar het mooie Waanrode en dit onder een stralende hemel. De wind maakt het ons niet gemakkelijk, we hebben alle richtingen geprobeerd en het lijkt steeds wind op kop. De rit op zich is zeer kort samen te vatten, de Fré vertrok op kop en de Fré kwam aan op kop. Bart B was zowat de enige die het langer als 5 km naast de Fré heeft uitgezongen, al de rest van ons, gewone stervelingen, dienden sneller het hoofd nederig te buigen voor de Fré die vandaag lichtelijk outstanding was.
Fiets - Orp-Jauche - 123 km - 26 mei 2013.
| "Zoals het bekende spreekwoord luidt: "Als de Fré zijn supervorm demonstreert, wordt de rest van het peloton musculair bezeerd". - uitspraak Peffer." |
Blosom A-ploeg. Gemiddelde snelheid: 31,4 km/u; Aantal hoogtemeters : 835 m.
Moeilijke keuze voor mij vanochtend. Ingeschreven voor de 20 kilometer van Brussel, maar al maanden op de sukkel met een voetkwetsuur en noodgedwongen dan maar extra fietsen bij Blosom. Het fietsen is me de voorbije maanden zo bevallen dat ik besluit te verzaken aan de 20km en vanochtend toch maar paraat sta om te fietsen. Windkracht 4 à 5 uit het noord-westen. 8.5 graden celsius, zwaarbewolkt met regen in de vroege ochtend. Omstreeks 8u30 was het dan ook zoeken naar Blossom-A renners in Meerbeek aan de parochiezaal. Een nat wegdek, grijze lucht, maar een regenvestje is voorlopig niet nodig. Het zal trouwens de ganse rit droog blijven. Van bij de start in Meerbeek een mooie ontsnapping van vier renners Jan VL, Peffer, Fré en Rudi. Via de Grubbe in Everberg gaan we richting Leefdaal. De Boskee is nog steeds onderbroken, zodus rijden we via Tervuurse Steenweg en Leefdaal centrum om vervolgens de klim binnendoor naar de Neerijse Steenweg te nemen. Het is duidelijk wie hier in de kopgroep het tempo gaat bepalen: de Fré. De lange klim te Incourt nemen we twee aan twee, maar vanaf dan zet de Fré zich aan kop van de groep en zal een strak tempo blijven rijden gedurende de gehele rit. Kopwerk: Rudi (2%), Jan VL (5%), Peffer (10%) en Fré (de overige 83%). Halverwege de rit (Orp) begint het wegdek te drogen. De wegen blijven golvend, het tempo ligt hoog en ik zie af-en toe Peffer en Jan stevig uit het zadel komen om in het wiel te blijven. In Hoegaarden nemen we de Kauterberg, die lelijke kasseistrook bergop van 1200m lang, die er jaar-na-jaar slechter bij ligt. Zou de Fré weten dat er een mooi betonnen fietspad, parallel aan deze kasseien, ligt om deze laatste te vermijden? In Meldert nemen we het klassieke klimmetje richting Bierbeek/Blanden. We kruisen de Naamse Steenweg en maken opnieuw stevig tempo op de licht dalende steenweg (Vaalbeek) richting Zoete Water. Een traditionele finale via Korbeek Dijle (dubbele knik) en Bertem (Hulstberg) komt er niet... de Fré heeft de rest van de kopgroep een beetje murm gereden. En het peloton? Het peloton is op minuten gereden. Onderweg hoorde ik trouwens wat murmeren van slecht weer, 'mietjes', en mannen die enkel op zaterdag met goed weer rijden.
De weersvoorspelling voor volgende zondag reeds gehoord? 25 graden, volop zon, en 25 A's.
Fiets - Rixensart - 102 km - 19 mei 2013.
Blossom A-ploeg. Gemiddelde snelheid 29,8 km/u. 814 hoogtemeters.
Bijna elke berg vanaf Meerbeek hebben we genomen : Bosberg, den Alp, Huldenberg, in Terlanen omhoog, in Tombeek omhoog, stuk naar Rosières langs de E411, van Basse-Wavre naar Ottenburg, aan de Wolfshagen in Rooi rechtdoor, en dan nog een paar klimmekes in Overijse, waarvan ene aan 18%. Jan vroeg aan Marc om ter plekke een tocht te verzinnen. Jan opperde iets van Langdorp, maar Marc vond dat te plat en we hebben dan maar een bergritteke gereden :-)
Fiets - Heuveltraining Pecrot, 70 km
Fiets - Vervanging van mijn oude Cannondale CAAD3!
Fiets - Giro d'Italia op je smartphone - 4 t/m 26 mei 2013.
Fiets - Jodoigne - 86 km - 1 mei 2013.
Gemiddelde snelheid 32,9 km/u. 759 hoogtemeters.
Aha, eindelijk de zon! 't was nog niet echt warm maar het eerste zonnetje van mei maakte alles goed. In het begin stond er niet te veel wind, maar naarmate de rit vorderde zette de wind aan. In het terugkomen stond de wind iets meer in het voordeel dan bij het oprijden.
Veel volk aan de start : Alain, Gerrit, 2 Werners, Sven, Kurt, Rudi, bakker Bruno, Marnix, Johan, Ronny, Peffer, Bart B, Hanstador, zondagsrijder en Jan. Het parcours is gekend : eerst 5 bergjes tot aan de beklimming in Longueville. Boven moesten we op een paar renners wachten. Ondertussen hadden we (vooral Gerrit dan) al een platte band geplakt van Rudi. Voorbij Longueville was de batterijhouder van Spartacus Werner zijne fiets afgebroken, maar dit werd deskundig gerepareerd met ... een binnenband.
Bart B had dan al veel kopwerk gedaan, maar aan een stuk wind op in Beauvechain, begon zijn motor toch langzaam aan te sputteren. Zondagsrijder Jan gaf zich geen winstkansen en deed wat kopwerk richting Neerijse, waarna we hem niet meer hebben teruggezien. Werner Maes is afgedraaid naar Bertem, maar van Hans en Marnix was ook geen spoor aan de meet.
Fiets - Ronquieres - 125 km - 28 april 2013.
Gemiddelde snelheid 31.7 km/u. 1187 hoogtemeters.
Een mooie rit en een select deelnemersveld deze morgen : Alain, Gerrit, Bartman, webmaster Bart, de Fré, Rudi, Dirk Rayen, de 2 Werners, Sven, Peffer, Johan, Hans Paquet en ikzelf. Rudi had zijn partner Marita zo vriendelijk gevonden om met een volgwagen mee te rijden en onze rugzakken te vervoeren. Uiteraard hiervoor hartelijk bedankt! Het was koud deze morgen (3°C), maar al vlug zouden we het warm krijgen, want er waren toch wel een aantal klimmekes te doen. Zo reden we langs ons gekend parcours naar Genval met onderweg de Grubbe, Neerijse en de klim in Tombeek. Vanaf daar langs glooiende wegen naar Genappe en Nijvel om in Ronquières (provincie Hengouwen toe te komen). Ik heb het niet zo goed in 't oog kunnen houden maar Bartman en de Fré hebben indrukwekkend veel op kop gereden. Dat ze daarbij niet slenterden kan u al raden.Bergop was het nog juist te doen voor mij. Af en toe was het wegdek vernieuwd, om andere plaatsen lagen er nog serieuze putten. De afdaling naar Ronquières was best wel hobbelig. In Ronquières werden we ins vertrouwd café bediend en men sprak er zeer goed Nederlands (het mag gezegd worden). Zoals gewoonlijk moesten we het doen met een schilderij van het hellend vlak, want vandaar draaiden we af richtig Ittre, waar een stevig klim ons te wachten stond. Ook daar heeft men nu voor biljartvlak asfalt gezorgd. Een beetje voor St.-Genesius-Rode waren er werken en konden we niet door met de volgwagen. Met een beetje gemanoevreer lukt het wel. Nog eventjes de klim van Hoeilaart naar Jezus-Eik nemen en de finale kon beginnen op weg naar Moorsel. De kopmannen ranselden het pak uit elkaar, maar dank zij knap werk van Rudi konden Alain en ik toch mee aansluiten. Sven (hij kreeg hem niet meer op zijne grote plateau vooraan omdat ... zijn pil van de DI plat was) en Werner sloten ook nog aan. Hans was weg en kwam als eerst over de meet, maar hij had een binnenweg genomen. Uiteindelijk heb ik Gerrit zien aanzetten voor de sprint, maar kwam Bartman er nog over.
Fiets - Waanrode - 91 km - 21 april 2013.
Gemiddelde snelheid 31.5 km/u. 700 hoogtemeters. Zonnig, 2 à 3° C, gure NO.
In de plaats van de rit Hoeleden, die op de kalender stond aangegeven, werd vandaag op initiatief van Marc voor een alternatief gekozen, nl.: de “Bloesem- of Bloemekesrit” doorheen het Hageland. Helaas was van de bloesems momenteel nog maar weinig te zien omwille van de strenge winter. Vandaag vierden Johan, Sven en Bart C hun comeback in het A-peloton en ze hadden er geen betere rit kunnen uitkiezen. Onder aanvoering van Marc werden de eerste 70 km aan een mooi, egaal tempo afgewerkt doorheen het fraaie, agrarisch getinte en heuvelachtige Hageland . Zij verschenen om beurten naast Marc: Jan, Alain, Bart B en Bart VR. Na de vlakke aanvangsfase en bij het binnenrijden van het Hageland werd het parcours geleidelijk aan heuvelachtiger. De eerste test volgde in Holsbeek met de Chartreuzenberg. Daar viel wel even verbrokkeling te bespeuren. Er vielen vandaag voorts geen steile uitschieters te noteren, maar de hoogtemeters dikten wel aan tot een 700-tal. De finale werd ingezet in Korbeek-Dijle met enkele snedige tempoversnellingen die echter steeds van korte duur waren, zodat het pak toch telkens weer samenkwam. Gerrit mocht vandaag op Den Tomme nog eens zegevieren en scoort een niet onaardige 5 op 7! Bart VR en Bart B klommen mee het podium op.
Fiets - Spy - 128 km - 14 april 2013.
Gemiddelde snelheid 31.7 km/u. 1065 hoogtemeters.
Kortebroekenweer was er aangekondigd, maar de sombere lucht inspireerde slechts de helft van het deelnemersveld om een korte broek aan te trekken. Pas op het terras aan 't Pleintje zou de zon en de warmte echt doorbreken. Bon, laten we niet klagen, het was minstens 10°C warmer dan vorige week. Aan de start stonden : Alain, Bartman, Bart Blockmans, Stephane, Gerrit, Marc, Karel, Spartacus Werner, Rudi, Peffer, brommer Yves, gastrijders Luc De Wael en een jonge gast (een zekere Jacobs) en ikzelf. Den Yves had voor het eerst dit jaar zijne koersfiets van stal gehaald, maar was onderweg naar de start in een put gereden en bijna in het plantsoen van de geburen terechtgekomen. Zijn achterwiel stond kaduk, dus haalde hij maar zijne stadsfiets van stal. Yves zou een sterke prestatie neerzetten door "gewoon" mee te rijden. Er stond zuidenwind, dus was het heel simpel : wind op kop tot Spy en wind af terug. De man van de rit was wat mij betreft Marc : hij heeft heel veel kopwerk gedaan tegen een hoog tempo, maar wel zodat iedereen mee kon. Verder heb ik nog veel sterke beren gezien die het kopwerk niet geschuwd hebben : Alain, de Barten, Gerrit, Peffer. Karel had het regelmatig lastig toen het bergop ging, maar daar was wel een goede reden voor : het was een paar weken geleden dat hij zijne fiets nog gezien had en vorige week had hij de marathon van Parijs in een tijd van 3u15. Wil je weten wat dat inhoudt? Nr 2.800 op een totaal van 40.000! Toen we in "ons café" toekwamen, waren de plaatselijke gepensioneerden er (zoals altijd), maar de knappe jonge dienster was er niet. Marc omschreef haar als een grootmoeder die een heel bus parfum van den Aldi op haar gekapt had en haar haar met frietvet gewassen had... Ik heb er dan ook geen foto van gemaakt. Yves werd verplicht mee naar binnen te gaan en hij heeft eer zelfs 2 koffies gedronken. Op een stoel gaan zitten was nog een brug te ver, dus bleef hij maar rechtstaan dicht bij de uitgang. De terugrit werd aangevat tegen een hoog tempo, met als uitschieter de afdaling van Longueville. Eerst reden we 45 km/h, dan 50, 55, 60 en ik heb afgeklokt op 64 km/h. iedereen volgde... Peffer was iets van zin voor de finale langs Neerijse. Eerst dwong hij ons om te stoppen voor te plassen in Archennes, daarna ledigde hij zijn drinkbus. Yves dacht een kortere weg te nemen langs Ottenburg (hij had nog niet genoeg bergop gereden) terwijl wij afdraaiden naar St.-Agatha-Rode. Uiteindelijk zou hij een 5-tal km meer gereden hebben... Werner luidde de finale in in Neerijse en uiteindelijk zou hij 3 keer demareren en de laatste keer met Peffer in zijn wiel. Wim voelde zijn moment de gloire gekomen en zou als eerste over de Grubbe rijden.
Fiets - Klimmen tussen Mosel en Saar - 89 km - 6-7 april 2013.
Fiets - Blanden - 104 km - 1 april 2013.
Gemiddelde snelheid 31.0 km/u. 500 hoogtemeters. Zonnig, 2 à 3° C, gure NO.
1 april vandaag en 14 koubestendige A-Blosom’ers stonden met hun aluminium, carbonnen of stalen ros (het ene blonk overigens al meer dan het andere) te popelen van ongeduld (of was het van de wederom snijdende koude) voor een fietsuitstapje richting Blanden. Zij verschenen op het appel vandaag: Jan VL, Kurt, Marnix, Gerrit, Boris, Fre, Rudi, Dirk Raeyen, Alain, Marc DV, Kris, Werner M, Spartacus Werner en Peffer. Het werd een rustige, vlakke aanloopfase richting Vaart. Daar schudde Boris dan voor het eerst aan de boom door het tempo met de wind op kop eens stevig op te drijven. De aanhangende vruchten waren echter nog niet valrijp. Naast Boris waren het eerste uur voornamelijk ook Alain en Marc DV werkers van dienst. In Linden stond dan de eerste echte beproeving van de dag op het programma. Een smal, stijgend paadje van een anderhalve kilometer lang doorheen agrarisch gebied leidde ons tot in Pellenberg. Speelvogels Boris en Fre voelden zich daar duidelijk in hun sas en zonderden zich even af, gevolgd door de rest van de meute, aangevoerd door Spartacus en mezelf. Er doken vanaf nu meer en meer knikjes op in het parcours en de volgende noemenswaardige klim was deze van Lovenjoel naar Bierbeek. Met de wind schuin in de rug werd in de voorste gelederen constant 30 km/u gereden. Met de toch wel loodzware finale in het achterhoofd (of was het van niet beter kunnen), verkozen sommigen hier een iets rustiger tempo te hanteren. Al is die “rustiger” toch wel een relatief begrip. Logischerwijze viel op deze helling dan ook verbrokkeling te bespeuren. Van Bierbeek tot St. Joris-Weert was het vooral Marc DV die de groep mende. Dit gebeurde aan een strak, egaal tempo, zoals we van hem gewoon zijn. We nemen de achterkant van de Smeysberg in Huldenberg. Op deze lastige klip valt het pak compleet uit elkaar, maar er was afgesproken bovenaan iedereen te laten terugkeren en zo geschiedde. Na de afdaling volgde vanuit Huldenberg-centrum dan de klim naar Ganspoel. Opgehitst door een -om het met Marcs woorden te omschrijven- “Euskatelachtig type” dat voor ons uitreed en als een “oranje” lap op een stier werkte, werd stevig omhoog geklauterd. Op de uitloper van deze klim werd het tempo opnieuw gedrukt om de rest te laten weerkeren. De finale begon iets vroeger dan verwacht op de puist die ons uit het Duisburgse dal naar de baan op Vossem gidst. Alain en Marc slopen op kousenvoeten weg, de rest temporiseerde even en het duo fietste snel een aardige voorsprong bijeen. In de afzink van Duisburg naar Vossem liet de wind zich goed gevoelen. Voor de vederlichte types was het alle hens aan dek om het vehikel onder controle te houden met de fors aangewakkerde, schuin van opzij komende tegenwind. Spartacus Werner voerde de achtervolgende groep aan waartoe ook Boris en Gerrit behoorden. We hielden het verschil binnen de perken en in de Mezenstraat sprongen Gerrit en Boris weg op zoek naar de 2 vluchters. Marc kon nog zijn wagonnetje aanhangen bij het onder stoom zijnde tweetal, maar werd finaal toch nog “doodgepitst” door een opeenvolging van demarrages van de 2 “stinkaards” (om het in zijn fraaie bewoording nog eens weer te geven). In de spurt nam Gerrit de maat van Boris en in ’t Pleintje werd nog nagekaart met koffie, Flurk, Leffe en paaseieren. Jan trakteerde ons nog op een extra rondje, waarvoor dank! Volgende week staat de eerste 100+ op het programma. Dan trekken we het Hageland in richting Vissenaken.
Fiets - Vertrijk- 122,5 km - 31 maart 2013.
13 moedige mannen van de A-ploeg van Blosom Meerbeek - 32 km/u - 94,3 km - 3 u 03 min - 577 hoogtemeters.
Steilste stuk : 11% (op die venijnige klim in Tielt-Winge) Traditiegetrouw staat met Pasen de rit naar Vertrijk gepland. In plaats van een lentezonnetje werden we geconfronteerd met vriestemperaturen. In de buurt van Beavechain zag het trouwens nog wit van de sneeuw. Aan de start: Rudi en de Fré, Spartacus Werner en Werner Maes, Alain, Gerrit, Bartman, Marc, Kurt, Bart Blockmans, den Boris, Peffer en Jan. We reden in uurwijzerszin om Leuven, met de meeste hellingen in het tweede gedeelte van de rit. Mooi om zien dat de jeugd het kopwerk niet schuwde (de Fré, Bartman, Boris).
Fiets - Ronde van Vlaanderen - Fabian Cancellara! - 31 maart 2013.
Fiets - Trainingsrit Eupen-Monschau - 45 km - 30 maart 2013.
Fiets - Trainingsrit Rochehaut - 47 km - 22 maart 2013.
Fiets - Boutersem - 105 km - 17 maart 2013.
| "Ik weet niet of jullie het gemiddelde(33,0 km/u) en de hoogtemeters(490m) gelezen hebben : er werd vandaag wel degelijk een stukske doorgefietst - uitspraak Jan VL." |
Aantal deelnemers : 12, Afstand : 80,0 km, Gem. snelheid : 33,0 km/h, Gereden tijdsduur : 2 u 28 min, Aantal hoogtemeters : 490 m
Het was niet warm aan de start, maar het bleef droog en dus een aanvaardbaar fietsweer. Aan de start stonden : Spartacus Werner, Gerrit, den Boris, vader en zoon Rassaerts (Fré en Rudi), Marc, Bart Blockmans, Dirk Rayen, Ronny Cavendish, Peffer, Karel Stroeykens en ikzelf. Grote afwezigen waren Sven en Kurt. Alain had een geldig excuus : hij was bezig aan zijn tijdrit in Italië. Iedereen heeft zo zijn eigen manier om een rit voor te bereiden : ikzelf deed de dag ervoor niets, Ronny reed de parel van het Hageland, Werner dronk een ganse fles rode wijn en Marc ging naar de sauna met opium opgieting. Ik weet niet of die laatste 2 onder de doping wetgeving vallen en ze als dusdanig uit de uitslag moeten geschrapt worden... Bart, de Fré, Marc en Werner zouden vandaag ongenadig hard op kop rijden. Zij hebben bij het begin van het seizoen al direct de goede forme te pakken. Karel had duidelijk wat last van zware benen : hij had gisteren nog 30 km gelopen ter voorbereiding van de marathon van Parijs ergens in april. Uiteindelijk zouden we toch allemaal samen thuis komen, een beetje geholpen door een lekke band van Gerrit. Ik weet niet of jullie het gemiddelde en de hoogtemeters gelezen hebben : er werd vandaag wel degelijk een stukske doorgefietst. Het was een mooie rit en ze staat niet voor niets 2* op de kalender. De finale was langs Germaine. Marc nam de bende op sleeptouw tot we Veltem binnenreden. De Fré ging ne eerste keer, daarna nog eens en nog eens en nog eens, maar telkens zaten er Blosommers in zijn wiel. Den Boris leek de goeie demarrage te hebben aan Germaine zelf, maar werd uiteindelijk bijgehaald door de Fré met de Gerrit in zijn wiel. Het is dan wel heel voorspelbaar : Gerrit als eerste, gevolgd door o.a. Marc en Werner.
Auteur van dienst: Jan VL.
Fiets - Klimtijdrit - Tauves - 20 km - 28 juli 2013.
Fiets - Blosom - Openingsrit BAAL-BETEKOM - 3 maart 2013.
Uitstekend fietsweer voor de openingsrit naar Baal-Betekom. Koud bij het vertrek (2 graden), maar windstil en af/toe een zonnige periode. Snelle rit met licht heuvelachtige startkilometers(Vrebos, Nossegem,..). Regelmatig tempo 33~35 km/u. Tempversnelling vanaf Wijgmaal, Hambos. Op de vaartdijk van Tildonk geeft onze GPS 44,5 km/u aan wanneer de volledige ploeg in de slipstream van een bromfiets richting Tildonk brug gaat. Gemiddeld 23,3 km/u met klassieke receptie en fietswijding inbegrepen! Geslaagde start van het fietsseizoen 2013.
17 deelnemers, 73 km, Gemiddelde snelheid 33.0 km/u, 300 hoogtemeters.
Het was drummen geblazen vanochtend onder de Meerbeekse kerktoren. Een volumineuze bende groenzwart uitgedoste wielerliefhebbers was klaar voor de openingsklassieker in zijn/haar geliefkoosde groep. Getooid in een ongeschonden naar Dixan ruikend tenue, verried het ene aanschijn wat nervositeit, terwijl het andere popelde van ongeduld om zijn goeie vorm reeds te etaleren. Traditiegetrouw was er een goeie opkomst bij de As voor de trip naar Baal: Alain, Bart B, Bart C, Gerrit, Jan VL, Johan, Karel, Kurt, Marc DV, Ronny Cavendish, Hanstador, Hans Packet, Kris, Spartacus Werner, Carl, Rudi R, Sven en ikzelf. Sven was de eerste pechvogel van de dag, want door een technisch euvel kon hij uiteindelijk niet starten. Terwijl men het defect nog probeerde te herstellen, waren de eersten reeds vertrokken. Tot aan het rondpunt in Everberg was het dan ook een en al verbrokkeling, totdat Kurt de voorste gelederen hierop attent had gemaakt. Eenmaal de hergroepering een feit was, nam ik in de aanloop naar de Bosberg het initiatief om de eerste bergpunten op mijn conto te schrijven Smile .Het eerste uur zouden voornamelijk Marc DV, Alain en ikzelf het tempo bepalen. Daarna zag ik Bart B overnemen en geregeld schoof ook Marc DV, die er wel erg veel zin in had vandaag, opnieuw naar voren. Laatstgenoemde verdient dan ook zonder enige twijfel de eerste prijs van de strijdlust van dit nieuwe seizoen (vandaag in de vorm van een gratis "walking lunch" waarbij naar hartenlust mocht gegeten en gedronken worden). De tweede helft van de rit heb ik me echter wat laten uitzakken en heb ik niet nauwlettend in de gaten gehouden wie nog allemaal kopwerk heeft verricht, daar ik me er nog niet bewust van was dat ik het verslag mocht neerpennen. Wie zich dus te kort gedaan voelt, voeg uw naam gerust toe aan bovenstaand lijstje! Het tempo werd constant goed onderhouden en er viel voor de rest weinig te noteren behalve dan het feit dat in Baal een voorbijstekende jeep op het nippertje een ongeval kon vermijden, toen een wagen vanuit een zijstraat de weg opdraaide. In de aanloopfase naar de Vaart konden we zowaar rekenen op de hulp van een brommerke. Het tufte aan een 40 km/u en de hele meute volgde gedwee in het zog ervan. Aan de Vaart zelf werd door enkelen een prestigespurtje georganiseerd, maar ik heb de winnaar helaas niet herkend. Langs het tweede en smalle deel van de Vaart bleef het tempo hoog, totdat we halt moesten houden aan de lichten in Buken (zwarte fles). Na een aarzelende aanloop schoot het tempo de hoogte in om dan weer te zakken en opnieuw de hoogte ingejaagd te worden. Toen we Veltem-centrum gepasseerd waren, achtte Karel zijn moment gekomen en probeerde ervan onder te muizen. Ook zijn tweede poging ter hoogte van Bosveld Farm werd gefnuikt door de meedogenloze voorwacht van het peloton. In de spurt kroonde Gerrit zich voor Alain als primus van deze seizoensopener. Ik dacht dat Bart B uiteindelijk als derde finishte, voor Ronny, Kurt en Peffer.
MTB - Kaapverdische Eilanden - 26 Jan t/m 2 Feb 2013.
Verslag van een week mountainbike op het eiland Boa Vista.
Zaterdag 26 januari 2013: met Jetair-Fly van Zaventem naar Boa Vista(Kaapverdische Eilanden). Na een vlucht van 5u50min (en 2u tijdsverschil) geland omstreeks 10u in de voormiddag op het eiland Boa Vista. Het is hier winter, 23 graden en lichte wind. De luchthaven ligt op 7 kilometer van de hoofdplaats Sal Rei. Taxichauffeurs rekenen hier 1000 Escudo's (= 10 euro) voor een enkele rit. Te duur, meld ik prompt. Het normale tarief hier bedraagt de helft zo leer ik enkele dagen later. Ik heb amper bagage mee en besluit de 7 kilometer te wandelen. Dat is nog best leuk ook. Vanaf de luchthaven steek je de asfaltweg Rabil-Sal Rei over en bereik je via een zandpad na 1 kilometer de zee. Zo wandel je langs de waterlijn tot in het centrum van Sal Rei. Ik start mijn zoektocht naar een overnachtingsplaats en beland in een leuke B&B, A Paz. De eigenaar is Luciano, en blijkt een kordate 72-jarige Italiaan te zijn. Ik boek meteen voor 7 overnachtingen aan 35 euro/nacht. Voor die prijs krijg ik een grote kamer (2 dubbelbedden, leuke kleurrijke schilderijen aan de muur) en badkamer op het eerste verdiep. Er is wat werk aan de verlichting, maar dat wordt vlot hersteld. In de prijs is het ontbijt inbegrepen - dagelijks geserveerd op het gezellige dakterras. De gastvrijheid is enorm - ik krijg onmiddellijk bij aankomst koffie en pistolets gratis aangeboden op het dakterras. De B&B is in het centrum gelegen, er zijn tientallen mini-mercado's, souvenierswinkels en enkele restaurants op wandelafstand. Maar de lekkerste plek om gegrilde vis te eten is in het haventje van Sal Rei, onder het afdak van de blauwe strandcabine. (Gegrilde tonijn, fritten, rijst en groenten voor 550 Escudo's omgerekend is dat 5,50 euro). Na het avondeten ga ik op zoek naar de enige fietsverhuiswinkel van het eiland voor de huur van een mountainbike, Lovin'Bike uitgebaat door de charmante Michela Zoccoletti. Jammer, de fietszaak blijkt reeds gesloten, en zal pas opnieuw openen maandagochtend. Geen probleem - dan maar een stevige looptocht plannen voor morgen! Ik sluit de avond af met een biertje op het dakterras samen met Marco (een beroepsfotograaf die 2 maanden op de archipel zal verblijven), en 2 leuke sportieve meiden, Sanne en Mireille die hier 2 weken vakantie doorbrengen.
Zondag 27 januari 2013: 28 km lopen - Sal Rei - Santa Monica Beach - Sal Rei.
GPS route kan je hier vinden.
Ontbijt op het dakterras van het pension, het zal een dagelijkse routine worden. Aan de ontbijttafel de bekende gezichten. Samba, de Senegalese gids trekt met de twee dames naar het noorden van het eiland. Marco doet dagelijkse pogingen om een ticket te boeken naar een andere eiland van de archipel. Zonder succes evenwel. Het is aartsmoeilijk om een ticket te bemachtigen omwille van overboekingen. Ook per boor het eiland verlaten is quasi onmogelijk. Het enige transport over water zijn cargoboten en die hebben geen geafficheerde vertrektijden. Vandaag doe ik een trekking naar de zuidelijke stranden, meer bepaald Santa Monica, dat geboekt staat als de mooiste plek van het eiland. Ik start met een wandeling van zeven kilometer richting Rabil (Luchthaven). Een blik op de fietskaart (schaal 1:50000), Cabo Verde/Boa Vista/Sal/Maio leert me dat dit een mission-impossible wordt als ik blijf wandelen. Ik besluit te lopen tot het zuidelijke dorpje Povoacao Velha. Dat is 11 km over een lichtgolvende kasseiweg. Ik passeer algauw de berg Santo Antonio. Tot mijn verbazing is hier aan mijn linkerkant een nieuwe afslag (ontbreekt op de kaart). Het is nochtans een brede asfaltbaan, met aanduiding "Santa Monica". Ik blijf rechtdoor lopen over de kasseiweg en kom nu in bergachtig terrein en zie in de verte het bergdorpje liggen. Ik neem een coca-cola in het lokale cafe, waar ik door een vriendelijk oude man wordt bediend. Ik vraag informatie omtrent de zuidelijke stranden en blijk nog 8 kilometer verwijderd te zijn van Santa Monica. Ik besluit opnieuw te lopen doorheen het bergachtige zandlandschap met hier en daar een boom, uitgedroogde rivierbeddingen maken de tocht recht naar zee aartsmoeilijk. Het is klimmen en dalen, af en toe klauteren. Nu kom ik op een uitgedraagde zoutvlakte. Nog een honderdtal meter te gaan en ik sta helemaal alleen op een god-verlaten idyllisch tropisch strand. Desolaat zo ver je zicht reikt - links als rechts. Kleren uit en zwemmen. Zalig. De terugtocht naar het dorp gaat via hetzelfde zandpad, waar ik voor het eerst een 4x4 kruis. Aangekomen in het bergdorp heb ik 34 km gelopen in een brandende zon met een rugzak op de rug met eten en 3 liter water. Ik eet een home-made youghurt en doe auto-stop naar Rabil - Sal Rei. Mission Completed. Morgen heb ik een mountainbike!
Maandag 28 januari 2013: 72 km MTB - Sal Rei - Cural Beach - Santa Monica Beach - Sal Rei.
GPS route kan je hier vinden.
Ontbijt op het dakterras en vervolgens afhalen van de mountainbike bij Lovin'Bike in het centrum van Sal Rei. De huur van de fiets bedraagt 20 euro/dag. Ik krijg een korting voor de langere periode en betaal uiteindelijk 15 euro/dag. Vertrek in Sal Rei omstreeks 10u10, richting luchthaven van Rabil (7km perfecte asfaltbaan). Lichte klim naar het centrum van Rabil waar de kasseien beginnen. In Rabil neem ik de kasseiweg richting Noord-Oost naar Fundo Figueiras. Na 5 km op de verschrikkelijke kasseien en heftige tegenwind neem ik een zandpiste voor 4-wheeldrives. Duidelijk wegwijzer is aanwezig. Deze weg leidt naar Fonte Vincente en Curral Velha (Beach). Makkelijk berijdbare track met de mountainbike. 1x dien ik een kleine rivier over te steken, en 1x duw ik mijn fiets over een zandheuvel. Middagpause en wat eten in de oase van Fonte Vincente onder een Baobab boom. Er is hier een kleine boerderij, verder een woestijnachtig landschap. In het oosten kijk je aan tegen een bergketen. Na de pitstop gaat het verder zuidwaarts richting zee. Ik neem een zandpiste die leidt naar het kleine zoutmeer van Curral Velha (Opgelet - geen enkele aanduiding hier. Hier heb je GPS of de fietskaart 1:50000 nodig). Mooiste locatie van Boa Vista: zoutmeer, parelwitte stranden, palmbodem, turqoise zee en enkele stenen huizen vervallen tot ruines. Vanaf het zoutmeer rij ik westwaarts langs de zee. Ik neem NIET de piste die langs de elektriciteitspalen loopt, maar volg een zandpiste (voor quads) die dichter bij de zee loopt. Dat is niet de juiste beslissing - er valt hier niet te fietsen. Over een afstand van een kilometer duw ik mijn fiets doorheen het losse zand in de brandende middagzon naar een heuveltop. Boven kan ik eventjes fietsen tussen grote platte stenen en vooral veel zand. Vanop de heuveltop zie ik het aartslelijke RIU megacomplex liggen, een luxueus all-in hotel. Wat volgt is een moeilijke afdaling tot op de quadpiste die vervolgens aansluit op een zandweg parallel met de zee. Vlot bereidbaar! Zo bereik ik de splinternieuwe asfaltweg die het RIU complex verbindt met Sal Rei. Ik volg deze baan (licht klimmend). Zodra de weg land-inwaarts draait, verlaat ik het asfalt en volg een stenen pad op enkele honderden meters van de zee. Dit pad leidt naar Santa Monica Beach. Ketting-probleem. De ketting geraakt vast tussen het achterwiel en de cassette. Het duurt 20 minuten vooraleer ik erin slaag om de ketting vrij te krijgen. Het pad wordt moeilijk bereidbaar en ik merk op de heuveltop een witte steen (Mijlpaal?). Ik klauter met fiets de helling op en vind een beter pad. Na een half uur moeilijk fietsen over het stenen pad bereik ik twee witte huisconstructies op het strand, enkele geparkeerde 4x4's en enkele toeristen die kuieren op het strand. Afdaling over dikke keien tot op het strand, even de fiets duwen en dan besluit ik te fietsen langs de waterlijn. Zwaar, maar het lukt wonderwel. Zo fiets ik enkele kilometers tot aan het blauwe bord op het strand dat aangeeft dat hier de zandpiste landinwaarts richting Povoacao Velha begint. Nog 8 kilometer licht stijgend, maar gemakkelijk zandpad volgen. Je ziet al vrij snel de witte muur van het kerkhof. Hier kom je op de kasseiweg die gedurende 1 kilometer flink stijgt tot aan de witte kapel. In het dorp is een party aan de gang. Gisterenavond kwalificeerde de voetbalploeg van Cabo Verde zich voor de kwartfinale van de Africa-Cup. Dit wordt uitgebreid gevierd in alle uithoeken van het eiland. De locale bevolking houdt ervan zich te tooien met de schedel en gebit van een haai. (Zie foto). Home-made youghurtje en een coca-cola in de lokale bar, en ik fiets verder noordwaarts. De eerste 3 kilometer kasseien zijn bijzonder steil. Nadien wordt het relatief gemakkelijk. Vooral de handen, polsen en schouders hebben het moeilijk omwille van de staat van de weg. Het is een beetje Parijs-Roubaix. Steeds weer de beste plaats op de kasseien zoeken, af en toe rijden op de zandriggels naast de weg. Kasseien en noorderwind gedurende 11km tot in Rabil, om vervolgens de asfaltbaan te nemen tot Sal Rei. 60 km op de teller vandaag. Avondmaal nemen we in de blauwe cabine in het haventje van Sal Rei. 700 Escudo's (7 euro) voor gegrilde tonijn, rijst, fritten, groenten en een glas witte wijn.
Dinsdag 29 januari 2013: 45 km MTB - Sal Rei - Santa Maria - Spinguera - Sal Rei.
GPS route kan je hier vinden.
Vertrek met de fiets voor een tocht langs de noordelijke stranden van Boa Vista. Eerste halte is de vuurtoren Farol do Sol gelegen op de noordwest kaap. Eerst klimmen vanuit Sal Rei naar de drie windmolens. Vanaf de windmolen klimmen over een stenen pad gedurende anderhalve kilometer. Steil, stenen, maar vlot bereidbaar. Even de conditie van de armspieren testen want de ladder aan de vuurtoren hangt op 2,50 meter hoogte boven het betonnen platform. Er staat een strakke noorderwind. Vervolgens gaat het opnieuw richting windmolens, en verder richting strand. De stenen ondergrond wordt algauw zand. Gisteren op Santa Monica Beach kon er perfect op de waterlijn gefietst worden. Vandaag aan de noordkust is het zand te zacht. Duwen is de boodschap hier. Wandelen tot aan de Cabo Santa Maria. De plaats is genoemd naar het gestrande vrachtschip dat hier in de jaren '60 vast gelopen is. Het is middag. Snelle lunch: appelsien + droge koek. Ik besluit de noordelijke kustlijn te volgen over het strand richting Espingueira. Het zachte zand en de rotsachtige kustlijn verhinderen me op het strand te fietsen. Ik wil van van het strand en klauter de duinen in op zoek naar een vastere ondergrond. Ik passeer een stenen muur die kilometerslang doorloopt parallel met de zee. Ik volg de muur met de MTB aan de hand over een zanderige, rotsachtige bodem. De afstand tot de eco-lodge van Spingueira bedraagt 8 km. Het terrein wordt steeds heuvelachtiger. De laatste vier kilometer gaat de tocht over grote zandduinen. Met de fiets nog steeds aan de hand en met temperaturen diep in de 20 graden is het een stevige inspanning. Onderweg merk ik hier een daar een uitgedroogde schildpad. Blijkbaar geraken de dieren bij stormweer verdwaald en belanden ze achter de stenen muur waar ze uiteindelijk een trieste uitdrogingsdood sterven. Kop, schild, knoken, gewrichten - letterlijk alles ligt hier in het zand verspreid. De laatste kilometers voor de eco-lodge (landinwaarts gelegen - duidelijk zichtbaar aan de hand van de grote windmolen) veranderd het terrein. Opgewaaide duinenruggen, afgewisseld met dorre begroeiing. Het is echt wel van de hel (zandploeteren in de duinen) naar de hemel (bar-restaurant van de eco-lodge). Een coca-cola op het aangename terras met zicht op Ponta Antonia, de grillige landtongen die hier diep in zee uitsteken. Na een korte rustpause en een zwemparij ga ik zuidwaarts over een zandweg die de eco-lodge verbind met de kasseibaan Bofareira-Fundo Figueiras. De kasseibaan richting Bofareira is in zeer slechte staat. Enkele moeilijke klimmetjes vooraleer het dorp te bereiken. Een coca-cola in de lokale bar, en vervolgens de verrassing van de dag. Vanaf hier ligt er een gloednieuw asfaltweg - lichtjes dalend tot aan het ronde-punt een 12 km verderop. Nog 4 km en het centrum van Sal Rei is in zicht.
Woensdag 30 januari 2013: 77 km MTB - Sal Rei - Farol Morro Negro - Sal Rei.
GPS route kan je hier vinden.
Ontbijt op het dakterras met Sanne en Mireille. Vertrek om 9u stipt van Sal Rei naar Rabil (7km vlotte asfaltweg). In Rabil even gestopt aan de locale ceramic-fabriek, waar je de beste en goedkoopste souveniers van het eiland kan kopen. Vanaf Rabil gaat het noordwestwaarts langs de kilometerslange kasseien naar Fundo Figueras. Felle wind vanuit het westen noopt me meerdere malen te stoppen. Kasseien, bergop en tegenwind. 12 km voorbij Rabil kom ik aan een steile passage tussen de rotsen (Seladinha). De wind raast hier vreselijk hard. Zigzaggend kruip ik via de stukgereden kleine kasseien door het windgat. Aan de andere kant van de top zie je een ander landschap, groener, meer palmbomen, zelfs wat restanten van water. Alleen de kwaliteit van de kasseien is ongewijzigd. Aan het enige kruispunt vervolg ik de weg naar de 2 dorpjes op deze weg. Na enkele kassei-hellingen passeer ik Jao Galego. Beetje doodse aanblik, cafeetje, en enkele souvenierswinkels voor de weinige toeristen die hier passeren (achterop open 4x4 pickups). Een 2-tal kilometer verder een zelfde aanblik voor Fundo Figueras. Aan het eind van het dorp neem ik aan het T-kruispunt links richting Porto Ferreira (Duidelijk aangeven op een bord). Over een gemakkelijke, lichthellende zandpiste gaat het richting zee. Ik bereik het hoogste punt in de duinen, waar ik halt hou voor wat foto/video's. Hier heb je een prachtig zicht over de zee en de landtong Porto Ferreira. Ik fiets verder richting zee (moeilijke zandpiste) en ga een kwartiertje zwemmen. Het is een desolate plek - nergens iemand te bespeuren. Rechts zie ik op een hoge rots (154m) de vuurtoren van Morro Negro. Lijkt onmogelijk deze klim te maken vanop het strand. Fietsen lukt niet, ik baan me een weg door dorre en prikkelige duinen doorsneden met diepe ravijnen. Ik slaag er niet in om het aangegeven pad te vinden. Het zal me uiteindelijk 2u klauteren vergen om vanaf het strand te klim te maken naar de vuurtoren. Ik slaag erin via een uitgedroogde rivierbedding, bezaaid met grote rotsblokken de 154m hoogte te overwinnen. Dat alles met rugzak(eten, 3 liter water) en een fiets op de rug. Ik beland op een hooggelegen plateau op een single track , parallel met de zee. In de verte zie ik een 4x4 die richting vuurtoren gaat, ik fiets deze richting uit en beland op de piste die richting Cabeco dos Tarafes gaat. Vanaf Tarafes gaat het dezelfde weg terug over de kasseien. Aan het T-kruispunt voorbij Joao Galego neem ik nu de afslag richting Bofareira. Kilometers lange kasseien doorheen een golvend gebergte tot dit dorp. Vervolgens 12km snelheidswerk over de prachtige asfalt Bofareira-Sal Rei.
Donderdag 31 januari 2013: 47 km MTB - Sal Rei - Santa Monica Beach - Sal Rei.
GPS route kan je hier vinden.
Vandaag fiets ik naar het Zuiden met Samba, een Senegalese gids die de dames van het pension reeds meerdere malen begeleide voor enkele trekkings op het eiland. Hij heeft een goede fysieke conditie, spreekt Frans, maar wat zijn technische vaardigheden op de fiets zijn is me niet duidelijk. OM 9u30 staan we aan de fietsverhuur voor een extra mountainbike. "Banden oppompen", vraag ik, echter dat is niet mogelijk - er is alleen een compressor aanwezig in de fietszaak. En er is een zoveelste elektriciteitspanne op het eiland, dagelijkse kost lijkt me, ondanks de 3 gigantische windmolens in het noorden. Met een knipoog stel ik Monica, de zaakvoerster voor dat ze investeert in een degelijke manuele voetpomp. Ze lacht en zegt wat in Creools/Portugees terug. We trekken zuidwaarts richting Rabil. Aan de rotonde van Rabil nemen we de rechtse afslag over de kasseien. We nemen de helling die ons op een plateau brengt met een mooi overzicht over de zee, duinen en het mega-complex Park Das dunas. We zoeken tevergeefs naar de zandpiste en de bergweg die zuidwaarts richting Povoacao leidt. Deze bergweg is niet te vinden en we besluiten langs de zee zuidwaarts te trekken links omheen Morro de Areja (156m). Voor het eerst pech deze week. Nog meer pech - we hebben geen reparatiekit mee (Waarschijnlijk de allereerste keer dat ik een MTB trekking doe zonder een dergelijke kit). We besluiten terug te keren naar de bewoonbare wereld, via het duinenpad langs het all-in complex. Na een 1/2 uur wandelen passeert een dame in een 4x4. Ze biedt hulp aan en samen rijden we terug richting Sal Rei. Het is 11u40 en de winkel sluit om 12u voor een lange middagsiesta. Andrea, een Duitse dame die hier een bedrijf runt, toont haar rijkunsten en we zijn vlot op tijd in de winkel. Echter - vanwege de elektriciteitspanne is er niemand aanwezig. Andrea heeft een geniale inval. Ze kent een Belgisch koppel dat hier een bar runt in het noorden van Sal Rei. Samen daar naartoe. Blijkt te kloppen, een reparatiekit wordt opgehaald met een Vespa. Nu nog de vraag van 1 miljoen - hoe pompemn we hier een fietsband op. Een Shell tankstation in het centrum van de stad dan maar. Voorwiel repareren gaat vlot. Maar oppompen van de band lukt niet, omwille van foutief ventiel. Wat oude tape erop en na enig proberen lukt het uiteindelijk - fiets hersteld. We trakteren Andrea een drankje en we worden met de 4x4 opnieuw afgeleverd aan het hotel in Rabil. Het is 14u15 en onze MTB tocht kan beginnen :-) Via de kasseien tot Povoacao Velha, vervolgens een zandpiste (makkelijk fietsen) naar het westelijke strand Varandinha. We dienen de fietsen enkele honderden meters te duwen omheen de rotsen van Varandinha (met vuurtoren). Vanaf nu fietsen we langs de waterlijn tot aan het blauwe bord. Het is moeilijk fietsen en mijn fietsmakker van de dag heeft het aartsmoeilijk. We wandelen/fietsen/wandelen langs de zee. Vervolgens nemen we de gekende zandweg (8km) tot Provoacao Velha. Een coca-cola om te recuperen. Ik merk dat Samba het moeilijk heeft en we besluiten een lift te vragen aan een 4x4 die de fietsen achterin laadt en ons terug brengt tot Sal Rei.
Vrijdag 1 februari 2013: 28 km MTB - Sal Rei - Santa Monica Beach - Sal Rei.
GPS route kan je hier vinden.
Vertrek om 12u van Sal Rei naar Rabil Ceramica Fabrica, vervolgens naar de kerk Sao Roqua in het noordelijke puntje van Rabil. Hier verlaat ik de kasseien en rij NNO de vallei in op een zandweg (moeilijk - stenen!). Doorheen de groene oase (varkenskwekerij) en vervolgens een klauterpartij met de fiets op de rug tot het dorp Estancia de Baixo. Aan de splitsing staat een bord "Deserto Viana", een heuse woestijn! Fietsen is onmogelijk zodra je de witte zandvlakte betreedt. Ik zoek tevergeefs naar de kapel (kruis?) Neno Lolo. Opnieuw een erg desolate plek hier. Ik neem lunch en duw mijn MTB noordwaarts, waar ik een zandweg bemerk. Na 750 m fietsen passeer ik een geitenkwekerij. In de verte leidt het pad naar een kleine bergketen. Ik fiets een 3-tal kilometer en besluit vervolgens het pad te verlaten en links te gaan over een zandpiste voor quads. Ik bereik alzo de asfaltbaan Bofareira-Sal Rei. In luxe laat ik me over het asfalt rijden tot aan het pension. Deze vakantie is tot een goed einde gebracht!
Zaterdag 2 februari 2013: met Jetair-Fly van Boa Vista(Kaapverdische Eilanden) via het eiland Sal naar Zaventem .
Run - Sporters voor Artsen Zonder Grenzen(AZG)
Snow Bicycling(Mtb) - Zonienwoud - 20 jan 2013
Vertrek in Kortenberg met de MTB omstreeks 9u. Temperaturen onder het vriespunt. Akelig gladde wegen, en een stevige sneeuwval. Niet direct de perfecte omstandigheden om te fietsen. Danny en Co. nemen een winterstop. Na afspraak met Frederik besluit ik om mee te gaan met het team van Meerbeek. Een 8-tal moedigen vertrekken bij Gerrit thuis. Na 3 km reeds loopt het fout met mijn Specialised MTB. Een bevroren body van het achterwiel zorgt ervoor dat de fiets freewheeled. Gedaan met de winterpret! Een 3-tal kilometer wandelen door de sneeuw met mijn MTB in de hand.
Snow Running - Haacht - 20 jan 2013
Thuis gekomen besluiten we (Marita en ik) om een tour te lopen richting Haacht Wilde Heide. In het Haachtse Broek komen we nog even in de problemen. Een besneeuwd parcours met bevroren modder eronder dwingt ons om af te wijken van het pad. We komen vast te zitten aan een beek die we dienen over te steken. Gevolg: tot aan de enkels in het water bij vriestemperatuur! De laatste 3 kilometer lopen we een stevig tempo om bevriezing aan de voeten te voorkomen. Stevige training van 1u31 minuten in moeilijke omstandigheden.
 |
Mtb - 30km, Bertem Bos - 13 jan 2013
Run - Tervuren, Duurloop - 12 jan 2013
Run - Strandloop, 8,5 km - 6 jan 2013
Duik - OOSTENDE, Ijsbeerzwemmen, za 5 jan 2013
Jo en Rudi nemen traditie-getrouw een stevige duik in de Noordzee om het nieuwe jaar voorspoedig aan te vangen.
Run - Fuji Trabuco! - 3 jan 2013
Het seizoen 2012 gelopen met de Gel-Foundation 10 van Asics, aangekocht bij Runners Service te Kampenhout. Deze Asics Gel-Foundation 10 is uitermate geschikt voor lange afstanden vanwege de extra stabiliteit. Nadeel van deze loopschoenen zijn de nagenoeg profiel-loze zolen. Dit maakt het bijzonder moeilijk om goede grip te hebben tijdens de verschillende natuurlopen en Waals-brabantse Challenge's. Daarom opteer ik dit seizoen te lopen met afwisselend een trainingsschoen en een trailschoen van Asics. De keuze is ditmaal gevallen op de trainingsloopschoen Asics GT-2170 en de Asics GEL Fuji Trabuco voor het ruwere werk. Beide werden aangekocht in de Decathlon te Antwerpen,omwille van het stevige prijsverschil met Runners Service.
Isha - Sadhguru PODCAST Jan 2013, Use your Sensibility, Not Morality.
Run - Beat any injury / Overwin elke kwetsuur by Jordan Metzl - 2 jan 2013
|
De auteur Jordan Metzl is een dokter en een atleet. Hij voltooide 29 marathons en 9 Ironman triatlons. Hij begrijpt wat er nodig is om een atleet
terug te brengen na een blessure. Het boek is geproduceerd in samenwerking met Runners World en is een complete gids voor veilige, effectieve,
doe-het-zelf behandelingen - alsook het verschaffen van trainingen die uw lichaam versterken, zodat je je minder kans loopt op blessures.
Run - Elke dag een marathon aan Watersportbaan - Gent - 2 jan 2013
Dit jaar wordt er elke dag een marathon gelopen aan de Gentse Watersportbaan. 'Be a hero for one day' is een nieuw loopproject van Marathonman Stefaan Engels.